Efficiënter boeken lezen

Ik lees redelijk veel boeken en omdat het volgende boek vaak ook heel interessant is, vaak een paar tegelijk. Hierdoor duurt het weleens een tijdje voordat ik een boek uit heb. Misschien ken je dat ook: je doet goede ideeën op in een boek, je neemt je voor er iets mee te doen en snel nadat je het boek gelezen hebt ben je het alweer vergeten.

Hoe kan je efficiënter boeken lezen en er meer uithalen?

Ik luisterde laatst naar een podcast van de Get-it-done guy (http://getitdone.quickanddirtytips.com/smart-buying-and-reading-books.aspx) waarin hij tips geeft voor effectiever lezen:

• lees slechts één boek tegelijkertijd, om precies te zijn een boek per context, één fictie boek ter ontspanning en één boek voor leerstof
• om de verleiding te weerstaan om meerdere boeken tegelijk te lezen, houd een te-lezen-boeken lijst bij  - wacht met kopen van boek totdat je kan beginnen met lezen
• maak aantekeningen van boek tijdens lezen (stop een velletje papier in het boek om snel aantekeningen te maken)
• na uitlezen van boek, verwerk aantekeningen in een samenvatting in een computerbestand
• zet samenvatting ook op telefoon, zodat je die kan naslaan (via een cloudservice zoals DropBox en Google Docs)
• houd een lijst van gelezen boeken bij en sla dit ergens op waar je er snel bij kan, zoals je telefoon, computer

Als ik zelf de inhoud van een boek goed wil onthouden of verwerken, doe ik vaak ook:

• maak mindmap - hiermee lig je verbanden tussen de onderwerpen van het boek
• schrijf blog met boek samenvatting - door het uitleggen van de inhoud aan een ander verhelder je de stof nog meer voor jezelf

Complimenten en kritiek

Ik lees het boek "The Man Who Lied to His Laptop: What Machines Teach Us About Human Relationships" (ISBN: 9781101452356) en hierin beschrijft de auteur fascinerend onderzoek naar de invloed van complimenten en kritiek op mensen.

Het blijkt dat we complimenten altijd waarderen, zelfs als we weten dat het geveinst is. Kritiek veroorzaakt een veel grotere reactie, maar alleen als we weten dat de kritiek gemeend is. Diegene die kritiek levert wordt niet aardig gevonden, ongeacht of de kritiek terecht of niet, en ongeacht de kritiek op onszelf is gericht of op iemand anders. Onze reactie op kritiek is zo groot dat we de al het andere wat er voor gebeurt vergeten. Kritiek zet ons vecht-of-vlucht mechanisme in werking, we worden meer alert. Het eigenaardige is ook dat uit onderzoekt blijkt dat we degene die kritiek geeft (ook al bekritiseerd deze anderen dan onszelf) intelligenter vinden overkomen dan iemand die complimenten geeft. Een simpel advies is om kritiseren te vermijden, tenzij het echt nodig is of omdat je een intelligente indruk wil maken.

Ander onderzoek over de veronderstelling dat mensen zich kunnen verbeteren of niet, geeft aan dat als kritiek gepresenteerd wordt met de veronderstelling dat mensen niet veranderen ("je bent niet goed in X"), de ontvangers van de kritiek zich niet gestimuleerd voelen om zich te verbeteren. Als kritiek gepresenteerd wordt met de suggestie dat men beter presteert na meer oefening, is de ontvanger meer gemotiveerd om het de volgende keer beter te doen. Wanneer de geteste mensen een oefening te doen kregen waarbij gezegd werd dat zij de oefening makkelijk konden doen en dit niet lukte, werden zij snel gefrustreerd. Bij een andere testgroep werd hen gezegd dat het moelijk was en dat ze met focus en doorzettingsvermogen goede resultaten kunnen bereiken. Deze laatste groep was veel meer gemotiveerd dan de eerste groep.

Veel communicatietrainingen bevelen de sandwich feedback methode aan: een compliment over een specifiek iets, daarna de kritiek en een algemeen compliment. Volgens het boek kan je dit beter omdraaien: maak een algemeen compliment, geef kritiek met de nadruk op hoe de ontvanger kan verbeteren en sluit af met veel specifieke complimenten. Hiermee wordt eerst positiviteit opgewekt, de kritiek maakt de persoon alert, waardoor deze veel beter de suggesties onthoudt en gemotiveerd wordt om te verbeteren.

Moeten

Ik merk weleens dat het woord moeten weerstand oproept. Als je iets moet doen, impliceert dat een verplichting, er zit dwang achter. Misschien dat het ook onplezierige associaties oproept vanuit je jeugd, werk of andere situaties waar je eigenlijk geen zin had om iets te doen en dat het toch moest.

Laatst las ik dat je "moeten" zou kunnen vervangen door "kunnen" of "mogen". Als je "kunnen" gebruikt, geef je een mogelijkheid aan. De persoon heeft dan een keuze en zal vanuit eigen motivatie het wel of niet doen. Het woord "mogen" geeft aan dat het een gunst is. Laatst hoorde ik een trainer zeggen: "Jullie mogen jullie boek openen bij hoofdstuk 10". Veel mensen zullen bij "mogen" prettige associaties hebben en eerder meegaan in het verzoek.

Je moet dit blog goed lezen.

Je kunt dit blog lezen en er iets van opsteken.

Als je dit leest, mag je dit toepassen in je dagelijkse werk.

Maar

Waarschijnlijk is het je weleens opgevallen dat het woordje "maar" een enorme invloed kan hebben op de betekenis van een zin.

Het is vandaag zonnig, maar morgen zal het regenen.

In bovenstaande zin, als je alleen zou horen "Het is vandaag zonnig", dan heb je daar waarschijnlijk een prettig gevoel bij. Wanneer er "maar morgen zal het regenen" achteraan komt, wist het dat prettige gevoel uit en heeft "morgen zal het regenen" de overhand.

Ik vind dat jullie goed werk doen, maar ik denk dat er nog wat verbeterd moet worden.

Ook hier zie je dat "maar" het eerste deel van de zin neutraliseert en het tweede deel benadrukt. Wat er blijft hangen is "er moet nog wat verbeterd worden". Het woord "maar" geeft een contrast aan tussen dat voor en na "maar". Laten we zeggen dat dit de structuur van de zin is: "X maar Y". Het woord neutraliseert of ontkent X, terwijl het Y benadrukt. Als dit de bedoeling is van wat je wilt communiceren, is dat prima. Soms zie je dat mensen uit gewoonte "maar" gebruiken, terwijl ze die bedoeling niet hebben.

En

Je kunt "maar" vaak vervangen door "en", waardoor X en Y elkaar versterken.

Ik vind dat jullie goed werk doen, en ik denk dat er nog wat verbeterd moet worden.

Je merkt hier dat dit zachter overkomt, het compliment heeft meer kracht en je verwacht ook dat er nog iets meer komt.

Functioneel "Maar"

Je kunt het effect natuurlijk ook bewust gebruiken om iets te benadrukken.

Morgen zal het regenen, maar vandaag is het zonnig.

Ja maar

Het grappige is dat sommige mensen vaak "ja maar ..." gebruiken.

Ja maar dat is helemaal niet waar.

Als je het goed bekijkt, bedoelt de spreker eigenlijk gewoon "Nee". De spreker wil waarschijnlijk de ander van het tegendeel overtuigen en om dat effectief te doen is het handig om eerst wat met de ander mee te gaan. Alleen "ja" zeggen is vaak niet genoeg. Je zou eerst de bedoeling van de ander kunnen achterhalen en dat bevestigen.

Je zegt dat onze oplossing niet goed is en het zou mooi zijn als we een betere oplossing zouden hebben. We hebben dit goed onderzocht en als je een beter alternatief weet, staan we daar natuurlijk voor open.

Tommie en de baksteen

Tommie reed voor het eerst met een groep motorrijders mee en vond het nog wel spannend. Hij reed nog niet zo lang motor en deze mannen en vrouwen reden al jaren. Het was tegelijkertijd wel veilig, in zo'n grote groep ben je niet het buitenbeentje dat autorijden maar saai vindt. Heerlijk, het geluid van ronkende motoren, de geur van rubber, het blinkende chroom. Ze reden op een mooie zomerdag door allerlei dorpjes en zouden straks lekker koffie gaan drinken.

Het maken van scherpe bochten ging nog niet zo goed, Tommie moest vaak corrigeren als hij de bocht doorging. Hier was er weer zo een, weer een scherpe bocht naar rechts. Er lag een baksteen op de weg, Tommie zag het op tijd, concentreerde zich, keek naar het obstakel en toen hij de bocht doorreed, kon hij de baksteen moeilijk ontwijken. Zijn voorwiel ging over de baksteen heen en omdat hij nog steeds in de bocht zat, gleed zijn voorwiel opzij. Tommie dacht nog: "Dit is nou het nadeel van motorrijden, je moet je balans houden en als dat niet meer gaat, val je om". Gelukkig reed hij niet zo snel, zodat Tommie maar een klein stukje over de weg heen schoof. Zijn motor lag nu op de grond, de schade viel mee, zijn stuur was wat verbogen en er zaten hier en daar een paar krasjes op het chroom.

Kort daarna dronken ze met de hele groep koffie en Tommie schaamde zich een beetje dat hij gevallen was, het liefst zou hij stilletjes in een hoekje gaan zitten. Een van de oudere motorrijders, Klaas, ging naast Tommie zitten. Klaas had een grijze baard en deed een beetje aan de kerstman denken. Tot Tommie's verbazing maakte Klaas een compliment: "Dat ving je mooi op, die schuiver in de bocht, ik deed dat vroeger eens en moest met een grote schaafwond naar het ziekenhuis. Heb je weleens opgemerkt hoe makkelijk je normaal gesproken een bocht neemt als je geniet van het rijden en meer naar voren kijkt?" "Ja", zei Tommie, "als ik geen obstakels tegenkom gaat het prima. Ik zag die baksteen en keek er heel goed naar zodat ik er niet overheen zou gaan, en toch ging ik er overheen, ik begrijp het niet, ik deed zo mijn best."

Klaas nam nog een paar slokken koffie en zei: "Misschien is het beter om iets minder je best te doen en meer te genieten." Tommie keek een beetje verward en Klaas ging verder: "Ik denk weleens dat ik de motor met mijn ogen stuur, en niet met mijn handen. Als je met je ogen goed een bocht inkijkt, volgt je motor je vanzelf." Klaas gaf zijn lege koffiekopje aan Tommie: "Pak dit eens aan". "Toen je dit kopje aanpakte, dacht je na welke spieren je moet gebruiken om je arm en vingers te bewegen?". Tommie zei: "Natuurlijk niet, ik keek en mijn hand deed het gewoon." Klaas stond op en zei: "Zo is het ook met motorrijden, je kijkt naar waar je naartoe wilt en doet het gewoon. Als je naar een obstakel kijkt, rijdt je daar naartoe; het is beter om naar de weg te kijken waar je naartoe wilt, en dan gaat alles bijna vanzelf. En kijk wat verder weg, hou de horizon in de gaten, dan kun je beter je evenwicht bewaren."

Lopen en vallen

Walking and Falling - Laurie Anderson

Je loopt,
en je realiseert het je niet altijd,
je bent steeds aan het vallen.

Met iedere stap,
val je een beetje naar voren.

En dan vang je jezelf weer op.

Steeds maar weer,
je valt.

En je vangt jezelf op van het vallen.

En op deze manier ga je met elke stap en val vooruit,
en komt je doel dichterbij.

Vrij vertaald en bewerkt: Koert Zeilstra

NTINLP evenement

Zondagmiddag 28 oktober had het NTINLP een evenement georganiseerd in het
theater in Beverwijk voor genodigden van het instituut.

Marc Lammers (zie www.marclammers.nl) presenteerde zijn ervaring met het
coachen van het Nederlands dameshockey team en hoe ze wereldkampioen zijn
geworden. Ik vond het zeer indrukwekkend hoe Marc steeds weer naar
innovaties zoekt en met succes toepast. Zoals Marc vertelde krijg je
vaak in eerste instantie kritiek en verzetten sommigen zich; het is gewoon
een kwestie van doorzetten. Hij heeft ook gemerkt dat zijn team zijn
instructies niet zo goed uitvoerden; dit heeft hij verbeterd door z'n team
te stimuleren om hun eigen plan te maken. Het blijkt dat mensen iets veel
beter onthouden als ze het zelf gezegd en gezien hebben. Daarom gebruikt
Marc meer open vragen en begeleidt hij zijn speelsters om hun eigen plan
te ontwikkelen; hierdoor zijn ze zelf ook meer gemotiveerd om het plan
ook uit te voeren.

Tinah en Jan Visser hebben allebei een visuele handicap (blindheid) en
vertelden over hun ervaringen met het organiseren van een rondreizende
workshop waar zienden konden ervaren hoe het is om niet te kunnen zien.
Omdat dit project gestopt was, hebben ze de workshop permanent gemaakt
door Wakan op te richten. Ik vond het zeer inspirerend dat ze
hun handicap tot sterkte hebben omgezet en daar hun succes mee behalen.

Helma de Goede en Marieke Soutberg lieten ons kennismaken met
oplossingsgericht werken door het zelf te ervaren. Wat ik er van opgestoken
heb, is dat je kijkt naar wat goed gaat, naar wat nog verbeterd kan worden
en dat je bedenkt hoe het zou zijn als je die verbetering bereikt hebt.
Je versterkt het probleem door aan het probleem te denken; als je meer
richt op de oplossing, zal deze makkelijker tot je komen.

Na deze lezingen/ervaringen stond er in de lobby van het
theater een fantastische band te spelen: Harries herrie. Een schitterende
afsluiting van een inspirerende middag, tot in de puntjes goed georganiseerd. Volgend jaar weer!